Superieur VIOD weet niet te winnen

De tegenstanders van VIOD doken tijdens het vorige seizoen na het laatste fluitsignaal vaak met een rot gevoel de kleedkamers in. Veel meer balbezit, veel meer kansen en toch verliezen of gelijkspelen. VIOD leert nu de andere kant van de medaille kennen. Met dominant voetbal had IJzendijke geen schijn van kans tegen de Driezumers. Maar de zes levensgrote kansen leverden geen doelpunten op. De 0-0 remise werd door de speelsters van Iezendieke als een overwinning gevierd.

Wanneer de speelsters van coach ‘Freerk Bolledoller’ zich in de geschiedenis van het stadje IJzendijke hadden verdiept, dan had men op de hoogte kunnen zijn van de taaiheid van haar bewoners. De verdediging van de Zeeuwen werd nu overspoeld met aanvallen van voetballende Friezinnen. In de Middeleeuwen overspoelde de zee het stadje dikwijls. Maar nooit ging men definitief kopje onder: ‘Luctor et Emergo’. Het was notabene een Fries, Menno van Coehoorn, die IJzendijke tijdens de Tachtigjarige Oorlog tot een vrijwel onneembare vesting maakte. Dat VIOD hier nu nog de zure druiven van moet plukken is des te wranger.

Na het beëindigen van de Eerste Wereldoorlog was er tijdens de vredesonderhandelingen even sprake dat delen van Zeeuws-Vlaanderen, waaronder IJzendijke, aan België zou worden toegewezen. Een groot deel van de VIOD-selectie vond zaterdagmiddag rond de klok van vijven het waarschijnlijk jammer dat de geschiedenis in 1918 geen andere wending nam: Zeeuws-Vlaanderen bleef bij Nederland en VIOD werd daarmee veroordeeld om jaarlijks 800 kilometer (vice-versa) te reizen voor een spelletje van 2x45 minuten. 

Maar ook deze medaille heeft weer een keerzijde. IJzendijke is de leukste tegenstander in de zaterdag hoofdklasse. De gasten worden op een uiterste vriendelijke wijze door bestuurders ontvangen. De eigen speelsters worden door de vele toeschouwers hartstochtelijk aangemoedigd zonder sportiviteit uit het oog te verliezen. En na afloop is het gezelligheid troef in de fraaie kantine van de vereniging die in 2018 haar 100-jarig bestaan gaat vieren. IJzendijke doet wat dit betreft haar bijnaam Petit Paris eer aan. De bijnaam zou verwijzen naar de gezellige - bijna Franse - uitgaanssfeer.

Op de bank van VIOD zat ook een nieuw gezicht. Jenny Douma was speciaal ingehuurd om haar schoonzusje Joukje van der Meer als chauffeur zaterdagochtend de verre reis naar IJzendijke te begeleiden. De VIOD-keepster kan zoals Douma het omschreef ‘dreech fan ‘e pôle’ en was dus vrijdag niet met haar teamgenoten meegereisd, die in een hotel in Bergen op Zoom hadden overnacht. Eerlijkheidshalve moet ook vermeld worden dat zij vrijdagvond nog een zaalwedstrijd op het programma had te staan. Trouwens, als een ware PR-vrouw heeft Jenny Douma aan vele nieuwsgierige Zeeuwen moeten uitleggen waar Driezum lag. Deze sneeuwwitte Piet verwees natuurlijk naar Dokkum, de Elfstedenstad die ook zaterdag weer even wereldnieuws was.

Meer foto's vindt u op de facebookpagina van VIOD Vr1.